O mnie

Olga Kuznetsova (Cziczerina)

Wydaje mi się, że zawsze byłem w biznesie. Po pierwsze, w latach 90. wraz z mężem rozpoczęliśmy sprzedaż hurtową „kupuj-sprzedawaj”, sprzedając włoskie rajstopy. Mój mąż wziął odpowiedzialność za finanse i bezpieczeństwo, a wszystko inne poszło na mój los.

Reszta to poszukiwanie lokali, organizacja procesu, sprzedaż, pracownicy, dostawcy, reklama. Wtedy zdałem sobie sprawę z tego, jak interesujący i ożywczy jest ten proces - zakładanie firmy, jej rozwijanie i doprowadzanie do rentownego poziomu. Oczywiście nic nie wiedziałem i nie wiedziałem, jak to zrobić, więc musiałem wypróbować wszystko metodą prób i błędów.

Niewiele było informacji, nie było jeszcze programów szkoleniowych i szkoleń na temat rezultatów w Rosji, a Internetu, można powiedzieć, też nie było. Musiałem iść na studia, zdobyć drugie wykształcenie w dziedzinie marketingu i zarządzania.

Oczywiście w procesie uczenia się zdobyłem dużo ciekawej i niezbędnej wiedzy, a wiedza, jak wiemy, jeszcze nikogo nie uszkodziła. Ale jak trudno było położyć ścieżkę od teorii do praktyki, jak daleko sięgają podręczniki Uniwersytetu Brytyjskiego od prawdziwych problemów, pytań i zadań, które powstały przede mną codziennie. Ile czasu i wysiłku zmarnowano, ile błędnie podjęto decyzji, utracono szanse i stracono pieniądze.

Ale mimo wszystko biznes rozwijał się, a nasze ambicje rosły wraz z nim. Po prostu nie interesowaliśmy się odsprzedażą towarów, chcieliśmy osiągnąć nowy poziom i po znalezieniu partnerów uruchomiliśmy własną produkcję rajstop w regionie moskiewskim. I znowu moim obowiązkiem było dostarczanie surowców, kluczowych pracowników, procesów.

Nowe zadania szybko zaczęły się pojawiać. Po wyprodukowaniu oznacza to, że musi istnieć znak towarowy (TM). Teraz brzmi to dziwnie, a potem nie było takiego zawodu jako menedżera marki w Rosji, przynajmniej w firmach krajowych. Aby rozwiązać problem wprowadzenia nowej marki poprzez zatrudnienie doświadczonego pracownika, nie działał.

Właśnie skończyłem kurs zarządzania marketingowego, co oznacza, że ​​mam kartę w rękach. Zacząłem tworzyć markę dla naszych produktów. To z pewnością było niezwykle ekscytujące, ale szalenie odpowiedzialne. Przecież sprzedaż zależy od sukcesu TM w oczach klientów. Ponadto to menedżer marki decyduje o zakresie znaku towarowego, a dla firmy produkcyjnej staje się „planem produkcji”. A jeśli hurtownik z niepowodzeniem w sprzedaży może po prostu ograniczyć zakup nieudanych produktów, dla producenta jest to zatrzymanie produkcji, jego straszny sen.

Z czasem okazało się, że produkcja nie była mi bliska. Zdałem sobie sprawę, że zawsze chciałem mieć sklep z odzieżą, a może nie jeden. I prawie dziesięć lat temu ja i partnerzy postanowiliśmy zmienić wektor naszych sklepów biznesowych i otwartych sklepów z odzieżą dla dzieci.

To był mój projekt i prowadziłem go od samego początku. Miałem już doświadczenie w uruchamianiu nowych firm, a poza tym dostarczaliśmy nasze produkty do sklepów. Być może dlatego zdecydowałem z przekonaniem, że gdyby można było zorganizować produkcję, zrobiłbym mały sklep bez problemów. W końcu co może być takie skomplikowane? Handel detaliczny to jeden z najstarszych sposobów zarabiania pieniędzy. Aby otworzyć sklep, duża wiedza i zaawansowana technologia nie są konieczne. Od setek lat ludzie otwierają sklepy, nie mając super wiedzy, i odnosząc sukcesy w tym samym czasie. I nic nie wiedzieć. Wymyślił imię, znalazł dobre miejsce, naprawiał, kupował towary i handlował dla siebie i innych z radości.

Zrobiłem to, jakoś nie zastanawiając się, ile sklepów nie tylko otworzyło, ale zamknęło i zamknęło po otwarciu od niepamiętnych czasów.

O Boże, co to było za piekło. Pospieszyłem po mieście jak szalony, robiąc dziesiątki spraw jednocześnie, nie rozumiejąc, skąd wziąć informacje, co wybrać i jakie kryteria, i oczywiście popełniłem wiele błędów. Wtedy nie wiedziałem, co otworzyć własny sklep, to jak dodać puzzle. Wszystkie elementy muszą pasować do siebie i razem tworzyć pełny obraz. Co więcej, każdy element musi być dobry nie sam w sobie, ale w połączeniu z innymi, aby mogły funkcjonować jako całość.

Sytuację pogorszył fakt, że miałem do dyspozycji bardzo ograniczoną ilość pieniędzy, więc nasza szybko rozwijająca się działalność produkcyjna nie pozwoliła nam na wycofanie zysków z obiegu.

Otworzyłem sklep, ale to nie było zbyt udane z powodu mojego poważnego przekłucia przy wyborze lokalu. Szybko okazało się, że konieczne jest otwarcie kolejnego, biorąc pod uwagę zdobyte doświadczenie. Otworzyliśmy kolejny sklep. Tak, nie popełniłem starych błędów, ale zrobiłem wiele nowych. Teraz, podróżując przez prawie dziesięć lat, po utworzeniu firmy RIKKI-TIKKI z pięćdziesięcioma sklepami w całej Rosji i obrotem ponad 10 milionów dolarów, rozumiem, że miałem szczęście. Moje błędy zostały złagodzone przez szybki wzrost popytu, prawie nie było konkurencji, rynek systematycznie rósł. Gdyby nie ta szczęśliwa okoliczność, nasza firma prawdopodobnie nie przetrwała.

Ale okoliczności były dla nas dobre, firma się rozwinęła, cała firma wyrosła z jednego małego sklepu. Bazując na pierwszych dziesięciu sklepach, opracowaliśmy franczyzę. Sklepy zaczęły się otwierać coraz bardziej, mieliśmy nową markę i nieświadomie zaczęliśmy spoczywać na laurach. Jak zwykle kłopoty wkradły się niezauważone. W 2007 r. Nastąpił gwałtowny wzrost stawek czynszu, a także znacznie zwiększona konkurencja. Z tego powodu sklepy zaczęły przynosić mniejszy zysk, a wydatki rosły. Oczywiście musiałem natychmiast rozpocząć poważne zmiany: w asortymencie, pracy z klientami, reklamie i promocji. Potem szoki roku 2008, RIKKI-TIKKI, spotkałyby się w pełni uzbrojone.

Jednak nic tak naprawdę nie zostało zrobione, a pod koniec 2008 r. Nasza firma, podobnie jak wiele innych, stanęła w obliczu gwałtownego spadku sprzedaży, zwłaszcza w regionach. Moja drogość drogo nas kosztowała. Chociaż niewiele sklepów zostało zamkniętych, byliśmy w trudnej sytuacji finansowej z powodu dużej ilości niesprzedanych towarów.

Wszystko pogorszyło to, że nie był to tylko tymczasowy spadek sprzedaży. Z czasem stało się jasne, że zachowanie naszych klientów, ich wartości i priorytety zmieniły się diametralnie. Musieliśmy się ponownie nauczyć, aby skutecznie działać w nowej rzeczywistości, aby nauczyć się pracować dla „nowych” klientów. Zajęło to dużo czasu i wysiłku, ale teraz możemy powiedzieć, że wynik był. Sklepy, które otworzyliśmy, odniosły sukces.

Co czerpię z tej historii. Handel detaliczny nie toleruje opóźnień, więc jest opłacalny, właściciel sklepu musi stale wyprzedzać wydarzenia, nie czekać na pierwsze dzwonki, które zamieniają się w dzwonek. Musimy stale szukać najlepszych sposobów, próbować nowych narzędzi i metod. Teraz widzę, jakie doświadczenie zdobyłem, przechodząc przez wszystkie te wydarzenia.

Na początku nie mogłem zrozumieć, dlaczego wszystkie inne rzeczy są równe, niektóre sklepy odnoszą sukces, podczas gdy inne nie. Lata i dziesiątki sklepów, otwartych przez naszą firmę i naszych partnerów, dały ogromną ilość informacji, prawdziwe przykłady sukcesów i porażek. Zrozumiałem, które czynniki są kluczowe w tym biznesie, i że, z uwagi na znaczenie zewnętrzne, w rzeczywistości nie ma to znaczącego wpływu na sukces firmy.

Jaki jest szef rozwijającej się firmy, która jest właścicielem sieci sklepów? To trener, trener, metodolog. Przecież w biznesie detalicznym zamówienia i dekrety sukcesu nie zostaną osiągnięte. W handlu detalicznym, jak mówią, „diabeł tkwi w szczegółach”. Każdy pracownik na swoim miejscu powinien podejmować właściwe decyzje co minutę, zaczynając od sprzedawców. Aby to zrobić, pracownicy muszą być stale szkoleni, a ja aktywnie uczestniczyłem w tym procesie. I partnerzy szkoleniowi franczyzobiorcy?

Dziesiątki przyszłych partnerów wysłuchały moich seminariów. Z czasem zdałem sobie sprawę, że naprawdę to lubię. Lubię przekazywać wiedzę i doświadczenie, uczyć technologii sklepowych, a dzięki moim radom i zaleceniom pomagać ludziom we właściwym rozpoczęciu własnej działalności gospodarczej, dawać pracownikom możliwość rozwoju i rozwoju zawodowego. Poza tym, sądząc po opiniach, rozumiem. A jeśli coś się skończy, zacznie się jeszcze bardziej podobać.

Dlatego, kiedy na początku 2010 roku opuściłem zarządzanie operacyjne firmy, a do końca 2010 roku opuściłem udziałowców, zastanawiałem się, co bym zrobił dalej. Oczywiście będę zaangażowany w szkolenia i doradztwo, a oczywiście jednym z moich obszarów działalności będzie pomoc w uruchamianiu i prowadzeniu sklepów odzieżowych. To jest jak pierwsza miłość.

Ponieważ jestem uznanym ekspertem w kilku dziedzinach, takich jak organizacja i rozwój franchisingu w firmie, motywacja personelu, marketing, mam w swoim arsenale kilka bardziej interesujących obszarów konsultacyjnych i szkoleniowych, które na pewno będę rozwijać.